dayı

-Nerdesin abi?
-Dayıda oturuyoruz abi.

Yıllar yılı- bi iki üç yıl öncesine kadar- herkes ama herkes "dayı" da mutlaka otururdu.Oranın adı dayı çünkü; yerde niyeyse "dayı" yazıyo.Akşam aşağı indiğinde mutlaka "dayı"dan geçerdin çünkü "dayı" boy gösterme yeriydi.Süslenip püslenilip inilirdi, "dayı" ya gidilirdi.Orası da bi 20 metre kadar bi dümdüz yol(mesafe mefumum hiç yok aslında, işte bi dk sürmüyo ordan geçmesi)Dayı gençliğimin önemli bölümlerinden birini oluşturdu,yer etti benliğimde.O yüzden blogumu "dayı"sız bırakamazdım..Dayı ruhu vardı.Bi soli li dayıdan geçmediyse dayı ruhunu bilmediyse Soli nin Soli zamanlarını yaşamamış demektir.Üzücü..kederli bi durum bu..
Soli de bi kaç yer daha var bunun gibi ama en önemlisi "dayı"dır.Dayı saygı duyulası yerdir..
Bi de "Ali Baba'nın arkası" vardı ama orayı şimdi halka açtılar appaaacchhiii doldu..


Dayı kimsen sana kucak dolusu sevgi.Bize nadide yerlerden birini bahşetmişsin farketmeden.