Şimdi bu "ölmüşle bitmişe çağre yok." diye bir özlü sözümüz var ya.İşte buna ithafen, benim fil hafızamın derinliklerinde, asla(niyeyse) unutmadığım yaşamımın bir karesinden bahsetmek istiyorum..Kimse de bilmez!!ama ,bugün sınavda okuduğum şeyler çağırdı çağrıştırdı bu anımı bilinç üstüne, böyle beynimin orta yerine çıkardı..
Daha minnacığım ben, panjurların rüzgarda çıkardıkları sesi, panjurun üstünde yürüyen kovboyların çıkarmadığını yeni yeni öğreniyorum..Annem bana "sütünü iç" derken anlatıyo.Çünkü; evet, o sınırsız hayal gücümde panjurlarda kovboyların yürümesini uygun görmüşüm,kurmuşum,oynatmışım, biraz da tırsmışım, dayanamayıp anneme sormuşum.
Annem de "olur mu hiyç rüzgar esince onlar birbirine çarpıyo, ondan çıkıyo bu sesler." demiş gülerek. Ben de hem noel baba nın aslında yoğ olduğunu öğrenen o amerikan traşlı, aynı zamanda amerikan -sarışın çocuk gibi üzülmüş,hüzünlenmiş bir yandan da korkmayı bırakmışım.Neyse o günün devamında, annanemin evinde bırıcık hıcırık bişiler yaparken annemle annanem konuşurken duyuyorum bunu.Bir tek de bu cümleyi hatırlıyorum: "E Ölmüşle Bitmişe çağre yok." O anda ben -yine niyeyse- elimde ablamın defterini sanki çok bilirmiş gibi okumayı bırakıp, birden beynime çakan şimşeğe odaklanıyorum. Ölmüş le Bitmiş kim olaki??....
Evet okuyucu.. Uzuuuunca bir süre Ölmüş&Bitmiş kardeşler olduğuna inandım.Baya baya "Ölmüşle Bitmiş bi gün şuraya gitmiş.." şeklinde evcilik oyunları kuruyorum kafamda..Aklıma da hiç bu iki kelimenin olumsuzluk taşıması da gelmiyor. O derece Edi&Büdü gibi benimsemişim onları çünkü.Sonraları zaman geçtikçe, etrafımdakileri hayal gücümden uzak değerlendirmeye başlayınca(!) dedimki ölmüşle&bitmiş yokmuş..İçimde bir burukluk olmadı mı, oldu.Ölmüşle Bitmiş bendendi çünkü can dı. hihi:)
öptüm'n
Günün şarkısı Bob Dylan dan:
Bir Deneme: Ziyan Hezeyan Ziyanlığı
6 yıl önce
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder